درمان کمبود B12:

افزایش سن، پیروی از رژیم‌های گیاهخواری، جراحی‌های معده به‌دلایل مختلف از جمله کاهش وزن، مصرف طولانی‌مدت بعضی داروها مانند متفورمین و داروهای کاهنده اسید معده و ابتلا به برخی از بیماری‌های دستگاه گوارش به‌ویژه سلیاک و کرون احتمال کمبود ویتامین B12 را افزایش می‌دهند. در این شرایط مصرف مکمل B12 برای جبران کمبود این ویتامین ضروری می‌باشد.

حفظ سلامت سیستم عصبی:

ویتامین B12 نقش مهمی در عملکرد مناسب سلول‌های عصبی ایفا می‌کند. کمبود این ویتامین با بروز اختلالات نورولوژیک همچون بی‌حسی و گزگز دست‌ها و پاها، ضعف حافظه و زوال عقل همراه است و دریافت کافی B12 به‌ویژه در افرادی که در معرض خطر کمبود این ویتامین قرار دارند برای پیشگیری از اختلالات سیستم عصبی ضروری می‌باشد.

مشارکت در خون‌سازی:

کمبود ویتامین‌ B12 باعث بروز نوعی کم‌خونی به‌نام “آنمی مگالوبلاستیک” می‌شود. در این شرایط گلبول‌های قرمز خون به‌صورت نابالغ رشد کرده و بزرگ‌تر از حد طبیعی می‌شوند. مصرف مکمل B12 در دوزهای بالا برای خون‌سازی و رفع کم‌خونی مورد نیاز است.

افزایش سطح انرژی و کاهش خستگی:

کمبود ویتامین B12، باعث بروز ضعف و خستگی می‌شود و دریافت مقادیر کافی از این ویتامین با افزایش سطح انرژی و کاهش احساس خستگی همراه است.

تنظیم سطح هموسیستئین خون:

افزایش سطح هموسیستئین خون، خطر ابتلا به بیماری‌های قلبی- عروقی را افزایش می‌دهد. از آنجایی‌که ویتامین B12 در متابولیسم این فاکتور خونی نقش دارد، این ویتامین برای تنظیم سطح هموسیستئین خون و پیشگیری از بروز بیماری‌های قلبی- عروقی ناشی از آن ضروری است.