هایپوکالمی (کاهش سطح پتاسیم خون):

مصرف طولانی مدت برخی از داروهای ادرار آور و مسهل، شرایطی همچون تعریق، اسهال و استفراغ شدید و برخی از مشکلات هورمونی باعث کاهش سطح پتاسیم در خون می‌شود که با عوارضی همچون افزایش فشار خون، افزایش خطر بروز سنگ‌های کلیوی، خستگی و ضعف عضلانی همراه است. دریافت خوراکی مکمل پتاسیم، کمبود پتاسیم را برطرف کرده و باعث حفظ تعادل الکترولیتی در بدن می‌شود.

تنظیم فشار خون:

مکمل پتاسیم باعث افزایش تولید نیتریک اکساید شده و به گشاد شدن عروق، بهبود جریان خون و کاهش فشار خون کمک می‌کند. همچنین پتاسیم باعث افزایش دفع سدیم از طریق ادرار می‌شود و می‌تواند اثرات محافظت کننده‌ای در برابر دریافت بالای سدیم داشته باشد. مصرف مکمل پتاسیم به کاهش فشار خون کمک کرده و نیاز به مصرف داروهای کاهنده فشار خون را نیز کاهش می‌دهد.

پیشگیری از تشکیل سنگ کلیه:

دریافت کم پتاسیم باعث تخلیه کلسیم از استخوان‌ها، افزایش دفع کلسیم در ادرار و اسیدی شدن ادرار می‌شود. در نتیجه خطر بروز سنگ‌های کلیوی افزایش می‌یابد. سیترات پتاسیم با اتصال به کلسیم ادراری، افزایش دفع و قلیایی کردن ادرار به جلوگیری از تشکیل سنگ کلیه کمک می‌کند.

پیشگیری از بیماری‌های قلبی و سکته مغزی:

دریافت بالاتر پتاسیم خطر ابتلا به بیماری‌های قلبی-عروقی را کاهش می‌دهد. پتاسیم با ممانعت از تولید گونه‌های فعال اکسیژن (ROS) و افزایش حساسیت به انسولین، خطر ابتلا به بیماری‌های قلبی- عروقی را کاهش می‌دهد. همچنین دریافت بیشتر پتاسیم در کاهش خطر بروز سکته مغزی موثر است.