اثرات دارویی:
محافظت در مقابل بیماریهای قلبی و تصلب شرائین، سرطان های کولون و دستگاه گوارش و پوسیدگی دندان، کاهش تری گلیسیرید، کاهش قند خون و کاهنده وزن.
ترکیبات شیمیایی:
چای سبز دارای پلی فنل های متعدد بخصوص کاتشین ها (اپی کاتشین، اپی گالو کاتشین، اپی کاتشین گالات، اپی گالو کاتشین گالات) فلاون ها، اسیدهای فنلی، پرو آنتوسیانیدین ها، ترکیبات گزانتین (کافئین، تئوفیلین)، اسیدهای آمینه آزاد (گلوتامیک اسید، تیانین و تیروزین) و ترکیبات معدنی نظیر فلوراید، آلومینیوم، پتاسیم و منگنز می باشد.
فارماکولوژی و مکانیسم اثر:
پلی فنل های موجود در چای سبز بخصوص کاتشین ها اثرات ضد سرطانی و ضد جهش زایی نشان داده اند. این ترکیبات اثر آنتی اکسیدانی داشته و اثر سرطان زایی موادی مانند نیتروزآمین ها و آمین های هتروسیکلیک را متوقف می کنند.
چای سبز از طریق مهار آنزیم لیپاز مترشحه از پانکراس، از جذب لیپیدهای چرب روده جلوگیری کرده، باعث کاهش کلسترول و تری گلیسیرید شده و از تصلب شرائین و بیماری های قلبی جلوگیری می کند.
چای سبز با کاهش آنزیم آمیلاز بزاق و روده، قند خون را کاهش داده و با کاهش جذب روده ای گلوکز و چربی، منجر به کاهش وزن می شود.
چای سبز در ممانعت و درمان اسهال های عفونی موثر بوده و به رشد فلور میکروبی مفید روده کمک می کند.
همچنین چای سبز با داشتن 0.15 درصد فلوراید مانع تشکیل پلاک دندان و پوسیدگی می شود.